9 months volunteering in Poland!

Ονομάζομαι Παπασωτηρίου Ουρανία και ήμουν εθελόντρια στα πλαίσια του ESC για 10
μήνες. Βρισκόμουν στην Πολωνία και συγκεκριμένα σε ένα χωριό 60χλμ έξω από το
Wroclaw , στο υπέροχο Milicz.
Εργαζόμουν εθελοντικά σε ένα μικρό δημοτικό σχολείο και κατά καιρούς επισκεπτόμουν
διαφορετικούς οργανισμούς και ιδρύματα. Κατά την διάρκεια του εθελοντικού έργου
έδωσα στον εαυτό μου την ευκαιρία να εξελιχθεί, να μάθει, να πάρουν μορφή οι ιδέες που
είχα και γενικότερα να κάνει μια τεράστια πρόοδο.
Η ζωή μου ως εθελόντρια κυλούσε ομαλά αλλά ταυτόχρονα ζούσα την κάθε στιγμή.
Δοκίμασα πολλά καινούρια πράγματα όπως για παράδειγμα καγιάκ και αναρρίχηση. Έμαθα ,επίσης, να είμαι αυτόνομη και υπεύθυνη, έμαθα να συμβιώνω ορθά με ανθρώπους διαφορετικούς , να μαγειρεύω και να βρίσκω λύσεις σε διαφορές.
Η δημιουργικότητα μου αφέθηκε πλήρως ελεύθερη και εννοείται ότι υλοποίησα με την
υποστήριξη των δασκάλων και των υπευθύνων πολλές από τις ιδέες μου. Λόγω της αγάπης μου προς την τέχνη , προσπάθησα να εντάξω την τέχνη στα project μου. Ασχοληθήκαμε λοιπόν με πολλές θεματικές με εμφανή επιτυχία.
Τα παιδιά άρχισαν σύντομα να δένονται με εμένα και ειλικρινά ο τρόπος να μου έδειχναν
την αγάπη και την εκτίμηση τους, ακόμη και με την επικοινωνιακή δυσκολία που είχαμε
λόγω της γλώσσας, ήταν ιδιαίτερα δημιουργική και τρυφερή . Έκανα παρουσιάσεις για το
άγχος , την Ελλάδα , τον Πικάσο, την μουσική και για πολλά ακόμη θέματα. Τα παιδιά ήταν
πρόθυμα να λάβουν νέες πληροφορίες και να ακούσουν με αφοσίωση για πράγματα που
μέχρι στιγμής δεν γνώριζαν.
Κατά την διαμονή μου στην Πολωνία είχα την υποστήριξη του Zbigniew και των μεντόρων
μου αλλά πάνω από όλα τους υπόλοιπους εθελοντές οι οποίοι απαρτίζουν μια νέα
οικογένεια για εμένα.
Ως εθελόντρια έλαβα και έδωσα άπειρη αγάπη σε όλους , ένιωθα όλον αυτόν τον καιρό ένα
αίσθημα ολοκλήρωσης να με καταβάλλει και βρήκα τι θέλω πραγματικά να κάνω. Έκανα
πολλές γνωριμίες με νέους από όλον τον κόσμο και ταξίδεψα αρκετά. Το να φύγω από το
safe zone μου και να κάνω κάτι τόσο θαρραλέο ήταν μια από τις ομορφότερες αποφάσεις
της ζωής μου.
Γνώρισα μια νέα κουλτούρα και ένιωσα ντόπια πολύ σύντομα. Η ζωή μου άλλαξε ραγδαία
και εγώ ή ίδια. Γύρισα στην Ελλάδα γεμάτη φως και ένα αίσθημα ολοκλήρωσης να με
διακατέχει.
Η Πολωνία είναι το δεύτερο σπίτι μου. Έχω μάθει την νοοτροπία , έχω δοκιμάσει το
φαγητό τους , έχω μάθει τους χορούς και τα τραγούδια τους , έχω μάθει αρκετές φράσεις
και λέξεις στην γλώσσα τους και έχω ενταχθεί πλήρως στην κουλτούρα τους. Ξέρω ότι
όποτε γυρίσω θα έχω εκεί μια οικογένεια να με περιμένει.
Μου λείπουν ήδη οι φωνές των μαθητών όταν έμπαινα στο σχολείο να μου φωνάζουν
«Pani Rania» (κυρία Ράνια) και να τρέχουν στην αγκαλιά μου.
Μέσα από αυτή την εμπειρία ωρίμασα και καλλιεργήθηκα. Είμαι ευγνώμων για αυτή την
ευκαιρία που μου δόθηκε και είμαι περήφανη για τον εαυτό μου.

Ράνια Παπασωτηρίου